Ürolojik Hastalıklar

Detaylı bilgiyi PDF olarak indirebilirsiniz.

Hemen Yardım!

+90 532 614 46 75

Ürolojik Hastalıklar

Akut Bakteriyel Prostatit:

Prostat dokusuna komşuluk veya kan yoluyla gelen bakteriler tarafından oluşturulur. Bazen mikrobik olmayan iltihaplar da söz konusudur. Özellikle genç erkeklerde belirtileri benzer olduğundan yanlışlıkla prostat büyümesi zannedilir. Olayın ilk akut döneminde idrar yapamama veya zor yapma, sık idrara çıkma, halsizlik, yorgunluk, ateşlenme, titreme, sırt alt bölgesi ve apış arasında ağrı, eklem ve kaslarda ağrı, bazen bir iki damla kan meydana gelir. 

Prostatın makattan dikkatli muayenesi ve yapılan idrar ve kan tahlilleriyle tanı konur. İdrarda tahlilinde lökosit ve kanama kanda lökositoz gözlenir. 

Tedavide yatak istirahati, uygun antibiyotik, ağrı kesici, serum verilir. Tedavi süresi en az 4-6 hafta sürmelidir, aksi taktirde kronik prostatit ve apse gelişebilir. Ciddi hastalar yatırılarak tedavi edilmelidir.

Prostat iltihabı iyi tedavi edilmezse müzminleşebilir. Bu durumda tedavisi daha zordur.

Prostat iltihabından korunmak için önlem olarak soğukta kalmamak, yazın ıslak mayoyla dolaşmamak, düzenli aralıklarla postat salgısını boşaltmak, kabız kalmamak, sürekli makat üzerine oturmamak gerekir.

Kronik Bakteriyel Prostatit:

Antibiyotik tedavisine rağmen bakterilerin prostat salgılarında varlığını sürdürmesi nedeniyle tekrarlayan ve kötüleşen idrar yolları enfeksiyonu ile karakterizedir.

Hastalar tipik olarak idrar yaparken yanma, yetiştirememe, sık işeme, gece sık tuvalete çıkma, sırtın alt bölümünde/ apış arasında ağrı ile başvururlar. Bazen şikayet olmayabilir.

İdrar tahlilinde lökosit ve bakteri görülebilir. Genelde kan tahlilleri normaldir, bazen PSA yükselmiş olabilir. 

Tedavide uygun antibiyotik bazen 3-4 ay olacak şekilde uzun süreli verilmelidir. Geceleri yatarken düşük doz baskılayıcı antibiyotik kullanılabilir. Dirençli hastalarda prostatın kapalı ameliyatla çıkarılması nadiren çözüm olabilmektedir.

ÜRETRA ENFEKSİYONU:

İdrar torbasından sonraki yolun (üretra) iltihabı (üretrit) adını alır. Olguların çoğu cinsel yolla bulaşır. Hastalar üretradan akıntı ve yanma ile başvururlar. Tekrarlayan enfeksiyonu olanlarda yapışıklıklara bağlı işemede güçlük , ince işeme gibi şikayetler de olur. Tedavide etkene yönelik antibiyotik verilir. Genelde tek doz seftriyakson veya florokinolonlar kullanılır. Gonokok olmayan olgularda tedavi 7-14 gün tetrasiklin, doksisiklin veya eritromisin ile gerçekleşir. Tedavinin en önemli kısmı korunma yöntemlerinin (prezervatif kullanımı gibi) anlatılması ve hastanın eşinin de tedavi altına alınmasıdır. 

EPİDİDİM ENFEKSİYONU:

Erkeklerde torbada testisin (yumurta) hemen arkasında yer alan epididim, erkek tohum hücrelerinin (sperm) depolanmasını ve naklini sağlayan bir organdır. Bu organın enfeksiyonu genç erkeklerde cinsel yolla bulaşan mikroorganizmalara bağlıdır. Çocuk ve yaşlı erkeklerde ise idrar yolu enfeksiyonlara yol açan bakteriler aracılığıyla gelişir. Hastalar kaığa ve böğüre yayılan şiddetli skrotum ağrısı ile başvururlar. Etkilenen bölgedeki testis (yumurta) ve çevresi şişer büyür, su toplayabilir. Fizik muayenede skrotum şiş ve kırmızıdır. İdrar ve kan tahlili enfeksiyona işaret eder. Doktor tarafından testisin burulmasının ayırt edilmesi önemlidir.,,

GEBELİKTE İDRAR YOLLARI ENFEKSİYONU:

Gebelikle birlikte hamile rahmin basısına ve hormonal değişikliklere bağlı olarak idrar yolları sisteminde değişiklikler meydana gelmektedir. Böbreğin boyu uzar, idrar çıkış hızı artar, idrar yolları genişler, mesane öne ve yukarı doğru yer değiştirir. Bu nedenlerle idrarda bakteri görülmesi gebe kadınlarda %4-6 arasındadır. Gebelerde 3. aydan sonra böbrek iltihabı gözlenebilir. Diyabet ve sık idrar yolu öyküsü olan hamilelerde risk daha yüksektir. Böbrek iltihabının önlenmesi için kadınların gebelik süresince idrarda bakteri açısından taranması gerekmektedir.

İDRAR YOLLARININ SPESİFİK ENFEKSİYONLARI:

Yeterli tedaviye yanıt vermeyen kronik sistitte, idrar tahlilinde bakteri olmaksızın bol lökosit gözlenmesinde, idrardan kan gelmesi, fizik muayenede ele gelen özel kitleler veya akıntıların varlığında ve hastanın geçmişinde tüberküloz öyküsü olması durumunda akla gelmeli ve araştırılmalıdır. Hastanın şikayetleri genel bir halsizlik, yorgunluk, keyifiszlik, inatçı ateş, gece terlemeleri gibi şikayetlerden oluşur. Bazen böğür bölgesinde künt bir ağrı, işerken yanma, sık işeme, gece sık tuvalete kalkma, idrardan kan gelmesi, iltihabi akıntı gibi şikayetler gelişebilir. Tanı idrar kültüründe tüberküloz basillerinin gösterilmesine dayanır. Tedavi tıbbidir, bazen çalışmayan böbreğin çıkarılması, idrar torbasının büyütülmesi gibi cerrahi işlemler de yapılabilir. İdrar yollarının amikrobik sistit, mantar enfeksiyonları, aktinomikoz, bilharziyaz, filariyaz, ekinokokkozis gibi özel hastalıkları da görülebilmektedir, her birinin tedavisi de kendine özgüdür.

Akut piyelonefrit:

Böbrek iltihabı (akut pyelonefrit) titreme, ateş ve yan ağrısı ile kendini gösterir. Genelde idrar yaparken yanma, sık işeme ve yetiştirememe gibi alt üriner sistem şikayetleri de eşlik edebilir. Bakterilerin kana karışması ile sepsis denen tüm vucuda yayılan ağır bir hastalık tablosuna da yol açabilir. Tüm sistemik enfeksiyonların %20-30’unun nedeni idrar yolları enfeksiyonudur. Tanıda yapılan idrar tahlilinde lökosit ve eritrositler görülür. Kan tahlilinde lokositoz, sedimentasyonda artma, C-reaktif protein düzeyinde yükselme saptanır. Antibiyotik tedavisine başlanmadan önce mutlaka idrar kültürü alınmalıdır. Enfeksiyon ajanı %80 E. Coli’dir. Radyolojik görüntüleme olarak kontrastlı bilgisayarlı tomografi tanıyı doğrular ama her hastaya gerekli değildir sadece tedaviye yanıt vermeyen ve tanıda şüphe varsa yapılmalıdır. Enfeksiyona yol açabilecek tıkanıklık olup olmadığını göstermede böbrek ultrasonografisi çok yararlıdır. Tedavi enfeksiyonun şiddetine göredir. Ciddi hastalar yatırılarak damar yolundan uygun ikili antibiyotik ve ateş düşürücülerle tedavi edilmelidir. Tedavi en az 10-14 gün sürüdürülmelidir. 

Kronik piyelonefrit:

Böbrekte nedbeleşme, küçülme, böbrek yetmezliğine neden olan tekrarlayan böbrek enfeksiyonları kronik piyelonefrite neden olur. Kronik piyelonefritli hastaların çoğunda şikayet yoktur, hikayelerinde sık ve tekrarlayan idrar yolları enfeksiyonu vardır. Özellikle çocuk yaşlarda böbrekte nedbeleşme ile tekrarlayan sık idrar yolları enfeksiyonu buna yol açmaktadır. Tanı böbrek yetmezliği ile ilgili hipertansiyon, görme bozukluğu, başağrısı, yorgunluk, bol idrar yapma gibi şikayetlerin araştırılması sırasında tesadüfen konur. Serumda kreatinin düzeyi böbrek yetmezliğinin şiddetini yansıtır. Tanıda ilaçlı böbrek filmi veya BT , USG yardımcı olur. Böbrekteki nedbeleşmeyi en iyi DMSA’lı böbrek sintigrafisi gösterir. Tedavisi sınırlıdır. Tekrarlayan idrar yollları enfeksiyonun ortadan kaldırılması, altta yatan tıkanıklık, taş gibi nedenlerin düzeltilmesi böbrek hasarının ilerlemesini önleyebilir. Çocuklarda uzun süreli koruyucu antibiyotik tedavisi gerekebilir. Bazen sorunlu böbreğin alınması gerekebilir. 

Böbrek apsesi:

Şiddetli enfeksiyon sonucu böbrek dokusunda yıkımla karakterizedir. Bu alan daha sonra apseye döner. Böbrek çevresine açılarak yayılır. Hemodiyalizdeki diyabetli hastalar, damar içi ilaç kullananlar yüksek risk altındadır. Hastalar ateş, böğür veya karın ağrısı, titreme ve idrarda yanma ile doktora başvurur. İdrar, kan tahlilleri yardımcı olur. Böbrek apseleri USG ve BT ile saptanır. Tedavide hasta yatırılır, damar içi geniş spektrumlu antibiyotikler başlanır, 48 saat içinde yanıt alınamazsa apse cilt yolundan boşaltılır, sonuç alınamazsa açık ameliyata alınır. Hastalarda, daha sonra böbrek apsesine yol açabilecek taş tıkanıklık gibi sebepler araştırılmalıdır. 

MESANE (İDRAR TORBASI) ENFEKSİYONU

İdrar torbasının iltihabı (sistit) çoğu kez aniden başlayan idrar yaparken yanma, sık tuvalate gitme, aniden sıkışarak idrara koşturma ve göbek altında ağrı ile karakterizedir. Bazen kanlı veya bulanık kötü kokulu idrar da gözlenebilir. Ateş ve sitemik bulgular nadirdir. Kadınlarda erkeklerden daha sık görülürler. Bir kez enfeksiyon geçiren biri daha sonra yeniden enfeksiyona yakalanma eğilimindedir. Tanıda idrar tahlili ve kültürü önemlidir. Komplike değilse radyolojik görüntülemye gerek yoktur. Tedavide kısa süreli ağızdan antibiyotik verilir. Tekrarlayan sistitde neden araştırılmalı gerekirse koruyucu önlemler alınmalıdır. Eğer neden taş vb ise ortadan kaldırılmalıdır. Sistit cinsel birleşmeden sonra gözleniyorsa, mesanenin sık boşaltılması ve birleşmeden hemen sonra tek doz antibiyotik alınması önerilmektedir. 

GONORE (Bel Soğukluğu):

Neisseria gonorrhoeae bakterisinin yol açtığı, cinsel yolla bulaşan, üretral akıntı ve yanma ile karakterize bir hastalıktır. İhbarı zorunlu hastalıklardandır. Akıntıdan yapılan kültür ve Gram boyama ile tanı konur. Testler yapılamıyorsa hem N. Gonorrhoeae hem de C. Trachomatise yönelik tedavi uygulanmalıdır.

GENİTAL HERPES VİRÜS ENFEKSİYONU:

Tedavi edilemeyen ve tekrarlayan bir viral enfeksiyondur. Genital bölgede ağrılı şişlik, içi su dolu kesecikler halinde başlar. Sonra iltihaplı akıntı olur, yaraya dönüşür. Zamanla kabuklanır, kasıklarda şiş lenf bezleri ele gelir. Ateş, başağrısı, halsizlikve kas ağrıları da eşlik eder. Özelliği sık tekrarlamasıdır. Tedavide sistemik antiviraller uygulanır. Hastalığın özelliği, cinsel bulaşma yolları, önlenmesi konusunda hasta ve yakınları bilgilendirilmelidir. 

SİFİLİZ:

Tüm enfeksiyon hastalıkları içinde en derin ve karanlık konudur. Bu karışık hastalık T.pallidum isimli bir spiroket tarafından oluşturulur ve tarihte bir çok ünlüyü hasta etmiştir. Sifiliz sistemik bir hastalıktır. Önce enfeksiyon bölgesinde ülser ve yara ile karakterizedir. Sonra döküntü, cilt lezyonları ve ele gelen lenf bezleri gözlenir. Arkasından tuttuğu organa göre kalb, sinir sistemi, göz, işitme ve diş etinde şikayetlere yol açar. Sifilizli bir kişi ile teması olan herkes klinik olarak ve serolojik olarak test edilmelidir. Tanısı karanlık saha mikroskopisi ve kan testleri iledir. Tedavisi penisilindir. Tamamen yok edilmesi en önemli halk sağlığı hedeflerindendir. 

GENİTAL SİĞİLLER:

İnsan papilloma virüsü tarafından oluşturulur. Gözle görülebilen dış siğiller ağrılı, kolay parçalanabilen, kaşıntılı şekilde olabilir. Bazı tipleri nadir de olsa kanserle ilişkili olabilir. Tanı gözle konur. Genelde şikayete yol açmazlar ve kendiliğinden iyileşebilirler. Tedavide bölgesel kremler kullanılır. Cerrahi olarak makas, küretaj, elektrocerrahi, lazer, kriyo gibi yöntemler uygulanır. Nüks edebilirler. Cinsel eşlerinin de incelenmesi gerekir.

HIV ENFEKSİYONU (AIDS):

HIV enfeksiyonu hiç şikayet olmadan AIDS’e kadar çok geniş bir klinik spektruma sahiptir. Enfeksiyondan AIDS’e kadar geçen süre genelde 10 yıldır. Erken tanı hastanın bilgilendirilmesine olanak sağlar ve böylece bulaşma azaltılabilir. Cinsel yolla bulaşan hastalıklar açısından değerlendirme isteyen hastalar başta olmak üzere risk altındaki her kişiye HIV tanı testleri yapılmalıdır. Test pozitif çıkan kişinin kapsamlı bir bakımının yapılabileceği bir kliniğe yönlendirmek tavsiye edilmektedir. Cinsel temasda bulunan partnerlerinin de değerlendirilmeli ve tedavisi planlanmalıdır. Sonuç olarak cinsel yolla bulaşan hastalıklar konusunda kişiler bilinçlendirilmeli ve gerekli önlemler alması konusunda eğitilmelidir. 

Normalde böbreklerden mesaneye idrar damlalar halinde gelir ve depolanır. Bu depolama fazında basınç düşüktür, artan idrar miktarına uyum sağlanır, mesane çıkışı kapalıdır yani idrar kaçırma olmaz. Boşaltma fazında ise, uygun yer ve zamanda mesane kasları yeterli güçte kasılır, aynı anda idrarı tutan çizgili kas gevşer, idrar uygun basınç ve akımla dışarıya boşaltılır. Bu esnada beyin, omurilik ve perifer sinir sisteminin de uyumlu çalışması gerekir. İşeme bozuklukları yukarda bahsedilen ya depolama ya da boşaltma fazını etkileyen hastalıklarda karşımıza çıkmaktadır. Mesanenin dolumu esnasında nörolojik hastalıklar, travma, enflamasyon gibi sebeplerle hastada sık idrara çıkma, gece idrara çıkma, idrar sıkıştırması, yetişememe tarzında idrar kaçırması gibi şikayetler ortaya çıkmaktadır. Mesanenin boşaltımı esnasında, nörolojik, mesane kasına bağlı, psikolojik nedenlerle veya prostat büyümesi, üretral darlık gibi hastalıklara bağlı olarak hastada yavaş akım, çatallı veya dağınık işeme, kesintili idrar yapma, işeme başlamasının gecikmesi, zorlanarak işeme, işeme sonunda damlama gibi şikayetler ortaya çıkmaktadır. İşeme bozukluğu ile gelen hastalardan iyi bir öykü alınmalı, ayrıntılı bir muayene yapılmalı, bu bozukluğa yol açabilecek hastalıklar ortaya konulmalıdır. İdrar tahlili ve kültür ile enfeksiyon varlığı ortaya konulmalıdır. 

TEDAVİ: 

İşeme bozukluklarında tedavide hedef, böbreğin korunması, enfeksiyonun engellenmesi ve kontrolü, düşük basınçla yeterli depolanmanın ve işemenin sağlanması, hastanın sosyal yaşamının düzeltilmesi, iş yaşamında kabul edilebilirliğinin sağlanması ve uyumluluğu olmalıdır. Bu amaçla davranış tedavisi, ilaç tedavileri, elektriksel uyarım, cerrahi tedavi gibi değişik tedaviler her hastanın durumuna göre tercih edilmeli ve uygulanmalıdır. bulaşan hastalıklar konusunda kişiler bilinçlendirilmeli ve gerekli önlemler alması konusunda eğitilmelidir. 

Prostat sadece erkeklerde bulunan, mesanenin (idrar torbası) hemen altında yer alan, yaklaşık 20 gr ağırlığında kestane boyutunda ve şeklinde bir organdır. Görevi erkekten atılan spermlerin (meni) içinde bulunduğu sıvıyı salgılamak, depolamak ve döllenmeyi kolaylaştırmaktır. Prostatın tam ortasından idrar yolu geçmektedir. Erkeklerin yaşam kalitesini en fazla etkileyen sağlık sorunlarının başında prostat hastalıkları gelmektedir. Prostatın başlıca enfeksiyonu, iyi huylu büyümesi ve kanseri olmak üzere üç tip hastalığı vardır. İltihapları daha çok genç ve orta yaşlı erkeklerde görülürken, iyi huylu büyümeler ve kanserler orta yaş üzeri ve ileri yaşlarda ortaya çıkar.

PROSTAT İLTİHABI:

Prostat dokusuna komşuluk veya kan yoluyla gelen bakteriler tarafından oluşturulur. Bazen mikrobik olmayan iltihaplar da söz konusudur. Özellikle genç erkeklerde belirtileri benzer olduğundan yanlışlıkla prostat büyümesi zannedilir. Olayın ilk akut döneminde idrar yapamama veya zor yapma, sık idrara çıkma, halsizlik, yorgunluk, ateşlenme, apış arasında ağrı, bazen bir iki damla kan meydana gelir. Prostatın makattan dikkatli muayenesi ve yapılan idrar ve röntgen tahlilleriyle tanı konur. Tedavide yatak istirahati, uygun antibiyotik, ağrı kesici, serum verilir. Prostat iltihabı iyi tedavi edilmezse müzminleşebilir.

Normal bir çiftin bir ay içerisinde gebe kalma şansı %20-25, 6 ay içinde %75, 1 yıl sonunda ise %90’dır. Gebeliklerin çoğu yumurtlama günü ya da yumurtlamadan önceki 6 gün içerisinde bulunulan cinsel ilişkiler neticesi görülür. Hem erkek hem kadın için dölleme gücü 24 yaşında en üst düzeydedir. Yaş geçtikçe zamanla bu oranlar her iki cins için de giderek azalır. İnfertil (kısır) çiftlerde sorun 1/3 oranında erkekten 1/3 oranında kadından 1/3 oranında da her ikisinden kaynaklanır. İnfertil bir erkeğin değerlendirilmesinde hedef; düzeltilebilir durumların, altta yatan önemli hastalıkların, genetik veya kromozomal bozuklukların ve yardımcı üreme teknikleri ile tedavi edilebilecek nedenlerin belirlenmesine yöneliktir. İnfertil bir erkekten ayrıntılı bir hikaye alınmalıdır. Fizik muayene genel ve genital bölgeye odaklanmış olmalıdır. Birkaç hafta aralıklarla toplanmış semen analizi önemli bilgiler sağlar. Hormonal bozuklukdan şüphelenilen hastalardan kan hormon analizi yapılmalıdır. Özel durumlarda antisperm antikor, lökosit boyaması, semen kültürleri, radyolojik tetkikler, ultrasonografi, sperm fonksiyon testleri, genetik testler, testis biyopsisi tetkiklere eklenmelidir. Yapılan muayene ve tetkikler sonucunda tedavi planlanır. Erkeklerin yaşam tarzı da semen parametrelerini bozmaktadır. Alkol bağımlılığı, vücut sporunda kas yapmak için ilaç kullanılması, ağır fiziksel aktivite, sıcak ortamlarda çalışma, bazı ilaçlar kısırlığa yol açabilmektedir. Bu yüzden yaşam biçiminde gerekli düzenlemelerin yapılması şarttır. Tedavide tıbbi, cerrahi ve yardımcı üreme teknikleri kullanılmaktadır. Sebebi bilinmeyen, izah edilemeyen infertilite olgularında ya da tedavisi olmayan veya medikal cerrahi yöntemlerle başarılı olunamamış durumlarda üreme yardımcı teknikleri kullanılabilir. Döllenme ya kadın vücudu içerisinde veya laboratuar ortamında yapılabilir. 

VARİKOSEL:

Varikosel erkeklerin testislerinin toplar damarlarının anormal variköz genişlemesidir. Tüm erkeklerin %15’inde, çocuk sorunu olan erkeklerin %40’ında varikosel mevcuttur. Erkek kısırlığının en sık nedeni varikoseldir. Testisden gelen kirli kan dolaşıma dönemeyip birikince, testis içinde ısı artışı olmakta, beslenme bozulmakta, zehirli artıklar birikmekte testisde sperm (tohum) üretimini bozabilmektedir. Tanı ürologun soğuk olmayan bir ortamda hem ayakta hem de yatar pozisyonda elle muayenesi ile konmaktadır. Tüm varikoselli olguların tedavi edilmesi şart değildir. Ancak kısırlık sorunu olan bir erkek tedavi edilmelidir. Kasıktan yapılan küçük bir cerrahi kesi ile damarların bağlanması ve iptal edilmesi işlemidir. Genelde lokal anestezi ile yapılabilir. Mikroskopik ameliyat en iyi yöntemdir. Varikosel ameliyatı sonrası semende bozuk olan parametrelerin %60-80’i 3-12 ayda düzelmektedir. Kendiliğinden gebelik oranları %20-60 artmaktadır 

Ürolojik tümörler ve bunlardan özellikle prostat ve mesane tümörleri son yıllarda çok sık olarak karşımıza çıkmaktadır. Bu bölümde ürolojik tümörlerin sadece kötü kuylu olanları aşağıdakilerdir.

* Böbrek tümörleri

* İdrar torbası (mesane) tümörleri

* Testis tümörleri

* Prostat tümörleri 

Böbrekler kandaki atık maddeleri ve vücuddaki fazla su ve tuzu temizlemekten sorumlu, her iki boşuk bölgemizde yerleşmiş olan organlardır. Buradan kaynağını alan kanserlere böbrek tümörü adı verilir.

Kaç tip böbrek tümörü vardır ?

En sık görüleni böbrek hücreli kanserlerdir (% 85oranında). Bunun haricinde böbreğin toplayıcı bölümünde ortaya çıkabilen değişici epitel hücreli kanserler % 6-7 oranında görülür. Çocuklarda ise % 5-6 oranında Wilm’s tümörü adını alan daha farklı bir böbrek kanseri ortaya çıkabilir. Bunun dışında nadir olarak görülen böbrek sarkomları, böbrek adenomları, onkositomlar ve anjiomiyolipomlar sayılabilir.

Tüm böbrek tümörleri kanser midir ?

Böbrekte kanser olmayan tümöral oluşumlar da görülebilir. Bunların arasında daha önce bahsettiğimiz adenomlar, onkositomlar ve anjiyomiyolipomlar kanser değillerdir. Ancak teşhisleri konulana kadar böbrekte görülen her kitle kanser olarak kabul edilmelidir.

Böbrek kanseri için risk faktörleri nelerdir?
Bir kişinin belirli bir hastalığa yakalanma şansını arttıran herşey o hastalık için risk faktörü sayılır.Erkelerde böbrek kanseri olma ihtimali kadınlara göre 2 kat daha fazladır.

Çevresel veya işe bağlı risk faktörleri :
– Sigara kullanımı
– İçerisinde fenasetin olan ağrı kesiciler
– Asbest işinde çalışanlar
– Kadmiyum işinde çalışanlar

Aileden geçiş:

Tüberoz skleroz veya Von Hippel Lindau Hastalığı olan ailelerde böbrek tümörü görülme sıklığının arttığı bildirilmiştir. Ailesel böbrek tümörlerinin iki taraflı olma özellikleri vardır.

Diyet ve kilo:Bazı çalışmalar şişman ve yağlı yiyecek ile beslenenlerin böbrek kanseri olma riskinin fazla olduğunu bildirmiştir.


Ürolojide en sık görülen kanser türlerindendir. Tüm kanserler içinde, % 4 oranında ölüm nedenidir. Erkeklerde kadınlara nazaran 3 katı daha fazla görülür. En çok 55 ile 70 yaşları arasında görülür.Daha genç hastalarda da görülebilmektedir

Sigara, mesane kanserinin bilinen en önemli nedenlerindendir. Kronik idrar yolu iltihapları, bazı suni tatlandırıcılar ve çevreden maruz kalınan bazı kimyasallar hastalık oluşmasında rol oynayabilir. İdrarda kanama ve yanma en sık rastlanan belirtileridir.

Sık idrara gitme, idrar zorluğu, kasık ve karın ağrısı görülebilir. İlk olarak ultrason yapılır. İdrardaki sitolojik incelemede kanser hücreleri aranır. Bunların sonucuna göre ileri tetkikler yapılır. Kesin tanı idrar yolu ve mesaneye sistoskopi denilen yöntemle bakılması ve biyopsi (parça) alınması ile konur. Mesanede kanser olduğu saptanınca, ilk hedef tümörün temizlenmesidir.

Tümör mesanenin derin katlarına inmemişse, kapalı yolla (TUR) kanserin temizlenmesi oldukça kolaydır. Bazen hastaların mesanelerinin içine sonda ile ilaç vermek gerekebilir. Eğer tümör daha saldırgan ise veya geç kalınmışsa, mesanenin tamamen alınması gerekir.

Kanser eğer başka organlara atlamışsa, kemoterapi veya ışın tedavisi uygulanır. Kanser tedavisi başarılı olsa bile, hastanın düzenli olarak kontrol altında tutulması gerekir çünkü hastalık nüks edebilir. 


Erkekteki kanserlerin % 2’sini oluştururlar. Bir erkeğin tüm yaşamı boyunca testis kanserine yakalanma oranı “binde 2″dir. En sık olarak 15 ile 35 yaşları arasındaki genç erkeklerde rastlanır. Daha az olarak da 50-60 yaşları arasında ve çocukluk çağında görülür. En sık bilinen nedeni, yumurtalığın torbadaki normal yerine inmemesidir. Bu hastalarda normale göre 25 misli kanser riski vardır. Bu yüzden, testisleri normal yerinde olmayan çocukların yumurtalıklarının 1 yaşından itibaren ilk fırsatta indirilmesi gerekir. Kanser olan hastaların yarısında inmemiş testis öyküsü bulunur. Sağ testiste biraz daha fazla görülür.

Heri iki testiste birden oluşma olasılığı % 2-3 kadardır. Ayrıca, testisteki çeşitli enfeksiyonlar ve iltihaplar ile travmanın kanser gelişimini tetikleyebileceği düşünülmektedir. Gebelikte, özellikle kadınlık hormonu içeren bazı ilaçların kullanımı da riski arttırır. Irkların etkisi de görülmektedir. Örneğin İskandinavya’da yüksek, Afrika ve Asya’da düşük oranda görülür. Yumurtalıkta büyüme veya sertlik, torbada şişlik, aşağı çekilme ve ağırlık hissi, bazen künt ve uzun süreli ağrı en çok görülen belirtilerdir.

Testis kanseri olan hastalar, bu belirtilerin başlamasından ancak ortalama 2 ay sonra üroloji uzmanına başvururlar. Tanı doktorun elle muayenesi yanında ultrason ve bazı kan tetkikleri ile konur. Tümör belirteçleri denilen AFP ve beta-hCG testleri ile beraber LDH, PLAP ve gama-GT tetkikleri yapılır. Şüpheli durumlarda yumurtalık hızla ve tamamen alınmalıdır. Diğer organların tersine, testiste biyopsi tercih edilmez. Yumurtalığın bir an önce alınması, hem tanı için hem de tedavinin en önemli basamağı olarak gereklidir.

Testis kanseri, insan vücudundaki kanserlerin arasında tedaviye en iyi cevap verenlerdendir. Her zaman olduğu gibi, özellikle erken devrede saptanan tümörlerin tedavisi çok başarılıdır. Ancak hastalar ortalama 3 ay gecikmeyle başvurur ve ilk başvuru sırasında hastaların üçte ikisinde metastaz oluşmuştur. En çok akciğer ve lenf düğümlerine, bazen karaciğer ve kemiklere atlama görülür. Bazı tip tümörler daha saldırgan seyrederler. Ameliyatla yumurtalığın alınması tedavinin ana unsurudur. Gerek hücrelerin ilaç veya ışın tedavisine iyi cevap vermeleri, gerekse genç erkek vücudunun ağır tedavilere iyi dayanması sonucu, ilerlemiş kanserde bile yüksek tedavi şansı vermektedir. Eskiden % 50 olan ölüm oranı, günümüzde % 10’a düşmüştür. Hastalığın en kritik zamanı ilk 3 yıldır. . 

Hastalık nedenleri
Pek çok hastalıkta olduğu gibi, prostat tümörünün de gelişme nedeni belli değildir. Yalnız, bu tümörün bazı ailelerin bireylerinde sık görüldüğü bilinmektedir. Bu da kalıtım faktörünü akla getirmektedir. İlginç bir gözlem, ileri yaşlarda bu hastalığa yakalananların çoğunda, çocukluktan ergenliğe geçişin uzun sürdüğü yolunda bir kanı vardır. Prostat tümörünün hızını, erkeklik hormonu olan testosteronun etkilediği ortaya konulmuştur.
Teşhis yöntemleri
Prostat tümörünün belki en kötü yanı, hastalığın çok sinsi ilerlemesi ve hiç belirti vermemesidir. Büyümüş prostat tümörünün idrar yolunu sıkıştırması, zor ve sık idrar yapma nedeni olabilir. İleri evrede kemik tutulumu olduktan sonra, kemik ağrıları başlar. Bu olasılık göz önünde bulundurularak, 55 yaşını geçen her erkek prostat tümörü yönünden özenle ele alınmalıdır. Hiç belirti olmamasına karşın, hastalığın erken evre tanısında başvurulan üçlü; rektal tuşe bulgusu (RTB), prostat spesifik antijen (PSA), transrektal ultrasonografi (TRUS) ve biopsi’den oluşur.
Rektal Tuşe Bulgusu:
Rektal muayene, prostata elle ulaşılabilen tek ve en kolay yoldur. Makattan sokulan işaret parmağı, prostatın arka yüzündeki mercimek büyüklüğündeki sertliği bile algılayabilir. Elli yaşın üstündeki erkeğin prostatındaki sertliğin tümör olma olasılığı %50’dir. Organın simetrik yapısının bozulması ve anatomik sınırının kaybolmasında bu olasılık %70’e yükselmektedir. Bu bulguyu veren diğer olasılıklar, kronik prostat iltihabı ve prostat taşlarıdır.
Prostat Spesifik Antijen:
Prostat epitel hücrelerinden salgılanıp kanal sistemine boşalan bir iç salgıdır. Normal durumda PSA’in çok küçük bölümü kan dolaşımına geçer. Kandaki PSA düzeyi 4 ng/ml.’den düşük olanlar, prostat tümörü olasılığı en az gruptur. Prostat bezinin yapısında tümör benzeri bir değişiklik olduğunda, PSA ince kan damarları aracılığıyla genel dolaşıma karışır. Kandaki PSA düzeyinin, prostat tümörünün büyüklüğüyle orantılı olarak yükseldiği gösterilmiştir. Diğer yandan, tümörlü hastaların %21’inde PSA düzeyinin normal sınırlarda olduğu bildirilmiştir. Prostatta yalnızca büyüme olan kişilerin de %25’inde PSA yüksekliği bilinmektedir. Bu nedenlerle PSA düzeyinin normalin üzerinde bulunması tek başına, ne ideal duyarlıkta, ne de özgünlükte bir prostat tümör ölçütüdür. Ama, elimizdeki laboratuar değerlerinin en güveniliri olduğuna kuşku yoktur.
Transrektal Ultrasonografi:
Ultrasonografi, yüksek frekanslı ses dalgalarıyla organları görünür duruma getiren bir tıbbi tetkik yöntemidir. Bu yöntemden yararlanarak prostat, göbek altından veya makat yoluyla görüntülenir. İnceleme sonunda prostat büyümesi ve tümörü birbirinden ayrılabilir. Ultrasonografi tümör tanısında her zaman yüzde yüz güvenilir sonuç vermeyebilir. Ancak kuşkulu bölgeden doku parçası alınmasında (biopsi) büyük kolaylık sağlar. 

Neden taş oluşur?
İdrar aşırı doygun bir solüsyondur. İçerisindeki maddelerin oranı artarsa doygunluk sınırını aşarak, erimiş halde bulunan o madde kristalize olmaya başlar. Zamanla bir çekirdek oluşturur ve üzerine diğer maddeler de birikmeye başlayarak bu çekirdek giderek büyümeye ve taşı oluşturmaya başlar. Eğer idrar akımının önünde bir engel varsa ve idrar göllenirse bu maddelerin birikmesi ve taş oluşturma ihtimali de artar. Normalde idrarda taş olumunu engelleyen engelleyici maddeler mevcuttur. Bazı insanlarda bu maddelerin eksikliği de taş oluşumuna yol açabilir. Hastada idrar yolları enfeksiyonu, doğuştan anomaliler, idrar akımını engelleyen durumlar, böbrekteki kireçlenmeler, yabancı cisim varlığı, fistüller, tümör gibi durumlarda da taş olma ihtimali artmaktadır.
Taş Yapısı:
Taşların %95’i inorganik taşlar olup büyük çoğunluğunu da kalsiyum okzalat ve fosfat oluşturur.Ayrıca enfeksiyon taşları %5-10, ürik asit taşları %2-5, sistin taşları %1-4 oranında gözlenir. Taşlar nasıl belirti verir? İdrar yolları taşları genelde böğür ağrısına yol açar. Ağrı ya künt karakterde veya aniden başlayan bıçak saplar gibi şiddetlidir. Ağrıya bulantı kusma da eşlik edebilir. İdrarda kanama veya çay renginde idrar yapma, enfeksiyon da gözlenebilir. Olaya ateşin eşlik etmesi hastaneye yatmayı gerektirebilir.
Risk faktörleri nelerdir?
İdrarda kristalüri varlığı, sanayileşmiş ülkelerde yaşama, kalorisi fazla yağ asitleri, protein ve şekerden zengin diyet, az sıvı alımı, sıcak ortamda ve iklimde çalışma, ailede taş öyküsü olması, çeşitli ilaçlar
Nasıl tanı konur?
Ürolog hastadan ayrıntılı bir öykü alır ve muayene yapar. Direkt üriner sistem grafisi, bilgisayarlı tomografi, USG, ilaçlı böbrek filmi gibi tetkiklerle taşın yeri, büyüklüğü, böbreğin durumu ortaya konur.
Tedavisi nedir?
Böbrekten çıkmış çapı 4-5 mm olan taşların büyük çoğunluğu kendiliğinden tıbbi tedavi ile genelde 6 hafta içinde düşer. Sistin, enfeksiyon veya ürik asit taşlarında bazı özel solüsyonlar ve ilaçlarla çözündürücü ajanlar kullanılabilir. Taş idrar yolunu tıkamış, ateş, enfekte idrar varsa acilen drenaj gerekebilir. ESWL (dışardan şok dalgası ile taş kırılması) yöntemi ayaktan uygulanabilen bir işlemdir. Ciddi iskelet anomalisi, aşırı kilosu olanlarda taşın üzerine odaklanmada sıkıntı doğabilir. Hasta uygun pozisyonda masaya yatar, taş belirlenir, şok dalgası ile taş kırılmaya başlanır, birkaç seans gerekebilir.Genelde ESWL ile tedavi edilen hastaların yaklaşık %75’inde böbrek taşları 3 ay içinde düşer. ESWL sonrası böbrek çevresine kanama gibi ciddi problemler çok nadirdir. Bazen taşlar yolda dizilebilir, düşmezse müdahale gerekebilir. Üreteroskopik taş çıkarılması yöntemi, özellkle alt idrar yolları taşları için çok uygun bir yöntemdir. İnce özel bir alet yardımı ile idrar deliğinden girilerek taşa ulaşılır, çeşitli taş kırıcılar ile taş parçalanarak dışarı alınır. 

Penil Protez Hakkında Sıkça Sorulan Sorular ve Cevapları
Aşağıda penil protez hakkında sıkça sorulan soruların cevapları detayları ile birlikte verilmiştir. Aşağıda yer almayan soruların cevapları için bizimle “Bilgi İletişim Formu” vasıtası ile iletişime geçebilirsiniz.

Penil Protez Nedir?

Erektil disfonksiyonu olan hastalar penil protez nedir sorusunun cevabını merak etmektedirler. İlaç tedavisi, penil enjeksiyon, vakum cihazları gibi yöntemler kullanılmasına rağmen düzelme görülmeyen erektil disfonksiyonda penil protez adı verilen tıbbi cihazlar kullanılmaktadır. Bu cihazlar sertleşme sorunu yaşayan hastalarda yapay olarak sertleşmenin gerçekleşmesine katkıda bulunmaktadır. Ameliyat dışı diğer tedavi yöntemlerine göre başarı ve memnuniyet oranının yüksek olduğu penil protezler 40 yıldan uzun süredir kullanılmaktadır. Halk arasında mutluluk çubuğu olarak da bilinen protezler penis içerisinde bulunan ve normalde kan ile dolarak sertleşmenin oluşmasını sağlayan corpus cavernosum isimli kanallara yerleştirilirler. Kısa süren bu ameliyat sırasında penise iki adet mutluluk çubuğu takılmaktadır.

Penil Protez Kimlere Takılır?

Erektil disfonksiyon günümüzde oldukça yaygın bir durum olup farklı hastalıklar sonucunda ortaya çıkmaktadır. Genellikle diyabet, obezite, omurilik hastalıkları ve stres, kaygı gibi psikojenik etkenlere bağlı oluşan erektil disfonksiyon tedavisinde birçok yöntem uygulanmaktadır. Sildenafil, vardenafil, tadalafil gibi ilaçların fayda etmediği durumlarda penis içerisine enjeksiyon tedavisi ya da vakum cihazları kullanılarak sertleşmenin oluşması sağlanabilmektedir. Ancak bu tedaviler erektil disfonksiyon için kalıcı çözüm üretmediği için birçok kişi penil protez nedir ve kimlere takılır sorusuna cevap aramaktadır. Ameliyat dışı bu tedavi yöntemlerinin fayda etmediği durumlarda penil protez ameliyatı uygulanmakta ve erektil disfonksiyonun kalıcı tedavisinde başarılı sonuçlar vermektedir.

Penil Protez Çeşitleri Nelerdir?

Penil protezlerin birçok farklı çeşidi bulunmasına rağmen temel olarak sık kullanılan iki çeşidi vardır. Bunlar tek parçalı (malleable) ve üç parçalı şişirilebilir protezlerdir. Tek parçalı mutluluk çubuğu, sahip olduğu bükülme açısı sayesinde pratik kullanım imkanı sunarken yüksek memnuniyet oranına sahip olan üç parçalı şişirilebilir penil protez nedir sorusu üroloji hekimlerine sıkça sorulan sorulardan birisidir. Üç parçalı penil protez, pompanın şişirilmesi ile doğal görünümlü ereksiyon sağlayan ve üç parçadan oluşan bir protez çeşididir. Bu protezlerin hidrofilik kaplamaya sahip olan çeşitleri bulunmakta olup bu kaplama sayesinde protezin yüzeyine bakteri tutunması ve çoğalması önlenmektedir. Hidrofilik kaplamaya sahip protezler bu sayede enfeksiyon riskini azaltmaktadır.

3 Parçalı Penil Protez Nasıl Çalışır?

Üç parçalı penil protezler, sıvı rezervuar, pompa ve iki adet silindir parçadan oluşmaktadır. Hidrolik prensibi ile çalışan üç parçalı penil protez nedir ve çalışma mekanizması nasıldır merak edilmektedir. Üç parçalı protezlerin pompası testis içerisine yerleştirilir ve bu pompanın sıkıştırılması ile karın içerisine konulan rezervuarın içindeki sıvı corpus cavernosum içerisine yerleştirilen silindirlere doğru hareket eder. Bu hareket sonucu peniste doğal görünümlü yarı sertleşme ve tam sertleşme durumu elde edilebilmektedir. Kullanılmadığı zaman pompadaki indirme tuşuna basılması sonucu sıvı tekrar rezervuar içerisine dönmekte ve bu sayede sertleşme sona ermektedir. Doğal görünümlü sertleşme imkanı sunan üç parçalı şişirilebilir protezlerde memnuniyet oranı da oldukça yüksektir.

Tek Parçalı Penil Protez Nasıl Çalışır?

Tek parçalı mutluluk çubuğu, sert ve dayanıklı olmasına rağmen bükülebilir bir gövdeye sahiptir. Herhangi bir mekanik aksama sahip olmadığı için uzun yıllar boyunca bozulmadan kullanım imkanı sunan tek parçalı penil protez nedir ve nasıl çalışır sorularının cevabı merak edilmektedir. Bireylerin anatomik yapısına uygun boy ve çaplarda seçenekler sunan tek parçalı protezler penis içerisindeki kanallara yerleştirilmektedir. Yerleştirilen iki mutluluk çubuğu bükülme açısı sayesinde sadece elle dik konuma getirilerek sertleşmenin oluşmasını sağlar. Kullanılmadığında ise eski haline getirilerek iç çamaşırı içerisine gizlenebilmektedir. Bu sayede dışarıdan fark edilemeyen tek parçalı penil protez bireylere uzun süreli kullanım imkanı sunmaktadır.

Penil Protez Ameliyatı Nasıl Yapılır?

Erektil disfonksiyon tedavisinde kullanılan penil protezin ameliyatı nasıl yapılır sorusunu cevaplamadan önce penil protez nedir anlamak gereklidir. Penil protezler, sertleşme sorunu yaşayan erkeklerde sertleşmeyi sağlaması için penis içerisine yerleştirilen tıbbi cihazlardır. Penil protez ameliyatında mutluluk çubukları penis içerisindeki corpus cavernosum isimli kanallara yerleştirilir. Genellikle genel anestezi altında yapılan ameliyatlar tek parçalı protezler için yaklaşık yarım saat sürerken üç parçalı protezler için ortalama bir saat sürmektedir. Tek parçalı protez ameliyatında iki adet protez penisteki kanallara takılır. Üç parçalı protez ameliyatında penis içerisine yerleştirilen protez parçalarının dışında testis içerisine bir adet pompa, karın içerisine de sıvı dolu bir rezervuar yerleştirilmektedir.

Penil Protez Ameliyatı Başarı Oranları Nelerdir?

Erektil disfonksiyonda kullanılan diğer tedavi yöntemlerine göre daha kalıcı çözüm sunan penil protezlerin ameliyatı sonrası memnuniyet ve başarı oranı da oldukça yüksektir. Özellikle memnuniyet oranı %90 üzeri olan üç parçalı penil protez nedir birçok kişi tarafından araştırılmaktadır.¹ Tek parçalı penil protezlerin dayanıklı ve sağlam gövdeleri sayesinde ameliyat sonrasında bozulma ve yeniden ameliyat gerektirme oranı oldukça düşüktür. Bazı bireylerde sürekli sertlik hâli oluşturması nedeniyle tek parçalı protezler yerine daha doğal sertleşme sunan üç parçalı protezler tercih edilmektedir. Bu protezler mekanik aksamlara sahip oldukları için bozulma riski olsa da günümüzde gelişmiş teknoloji ile üretilen üç parçalı protezlerde bu risk daha azdır.

Penil Protez Ameliyatı Sonrası

Penil protez ameliyatı sonrasında bir süre fiziksel egzersiz ve spor aktivitelerinden uzak durulması önerilmektedir. Ameliyat sonrası reçete edilen ilaçların düzenli kullanılması ve hekim ile iletişim halinde olunması önem arz etmektedir. Özellikle penil protez nedir ve ameliyatı sonrası nelere dikkat edilmelidir gibi sorular hekimlere sıkça sorulmaktadır. Penil protez ameliyatı sonrası ilk 6 hafta ekstra özen gösterilmesi gereklidir. Bu süreçte yüzme aktivitelerinden kaçınılması ve hamam veya sauna gibi sıcak ortamlardan uzak durulması önerilmektedir. Ayrıca hekim izin vermediği sürece cinsel ilişkiye girilmemesi de iyileşme sürecine olumlu katkıda bulunmaktadır. Ameliyat sonrası günlük sıvı alımına ve düzenli su içmeye dikkat edilmesi gereklidir. Ayrıca hastanın hijyen kurallarına dikkat etmesi çok önemlidir.

Penil Protez Fiyatları Nelerdir?

Penil protez fiyatları protezin çeşidine göre değişiklik gösterebildiği gibi ameliyat sonrası hastanede kalış süresine ve hastane prosedürlerine bağlı olarak da değişebilmektedir. Sosyal Güvenlik Kurumu (SGK) tarafından önemli bir bölümü karşılanan penil protez nedir ve maliyeti ne kadardır birçok kişi merak etmektedir. Özellikle düşük maliyeti sebebiyle tercih edilen tek parçalı penil protezler erektil disfonksiyonu olan kişilere kalıcı bir çözüm sunmaktadır. Üç parçalı şişirilebilir protezlerin maliyeti biraz daha fazla olsa da memnuniyet oranı oldukça yüksek olması nedeniyle birçok kişi tarafından tercih edilmektedir.

Başarılı ve sürdürülebilir bir sertleşme için damarlar aracılığı ile penise giren kan miktarında artış gereklidir. Penise gelen damarların çeşitli nedenlere bağlı olarak daralması neticesinde sertleşme için yeterli miktarda kanın penise girememesi sonucu sertleşme sorunu ortaya çıkmaktadır.

Sertleşme Sorunu olarak bilinen İktidarsızlık (Erektil Disfonksiyon), cinsel ilişki için gerekli sertleşmeyi başlatamama veya sürdürememe durumudur. Damar hastalığı veya diğer bilinen adıyla Damar Sertliği, Sertleşme Sorunu görülen kişilerin %70’inde alta yatan nedendir.

Damar hastalıkları arasında en yaygın olanları Kalp Koroner Arter Hastalığı ve Şeker Hastalığıdır, ancak damarları tutan tüm hastalıklar beraberinde Sertleşme Sorunu ile ortaya çıkabilir. Kalpte koroner damarları etkileyen Damar Sertliği aynı zamanda vücudun bütün diğer damarlarını da etkilemektedir, penis damarları da bunlardan biridir.

Damar hastalıkları arasında çok yaygın olan hastalıklardan bir diğeri Şeker Hastalığıdır. Şeker Hastalığı vücudun tüm ince kılcal damarlarını tutan bir hastalıktır, buna penis damarları da dahildir. Bu nedenle Şeker Hastalarında erken ya da geç dönemde mutlaka Sertleşme Sorunu görülür.

Damar hastalığı ya da Damar Sertliğini tetikleyen ve ilerleten diğer etkenlerin en önemlileri sigara kullanımı, kanda kolesterol ve lipid yüksekliğidir.

Ayrıca, çeşitli hastalıkların tedavilerinde kullanılan birçok tıbbi ilacın yan etkisi olarak Sertleşme Sorunu sık olarak görülmektedir.

Sertleşme Sorunu bilinenin aksine çok sık görülen bir şikayettir. 40 yaşın üzerinde her 3 erkeğin 2’sinde aralıklı veya devamlı olarak görülmektedir.

Şok dalga tedavisi ( ESWT) ise organik kaynaklı olduğu tespit edilen, sıklıkla şeker hastalarında karşımıza çıkan damarsal sorunlarda güvenli ve faydalı bir seçenek olarak elimizin altında bulunmakta. Sertleşme sorununa yönelik birinci basamak tedavi yaklaşımınında hap tedavisinin yerine artık tercih edebilmekteyiz. Hap tedavisi ile sadece kullanılan süre boyunca şikayet giderilmeye çalışılırken, ESWT işlemi ile kalıcı fayda sağlanmaktadır. Bu tedavinin faydası bünyenin vereceği cevaba bağlı olarak değişmektedir. Bu nedenle hastalar tedavinin başarısı konusunda bilgilendirilmeli, son teknoloji olan cihazlarla işlem gerçekleştirilmelidir.

Son dönemde P-Shot tedavisi literatüre girmiş olup. Birçok alanda kullanılan PRP ( platelet rich plasma) tedavisi penise de uygulanmaya başlanmıştır. PRP tek başına 2-4 seans uygulanabileceği gibi ESWT yapılırken ayda 1 şekilde P- Shot yapılmasının sertleşme tedavisinde başarıyı artırdığı bilimsel olarak kanıtlanmıştır.

Ürolojik Hastalıklar